Τοπικό έθιμο στο Δίλοφο Φαρσάλων

Την τρίτη μέρα του Πάσχα στο χωριό μου, το Δίλοφο Φαρσάλων, τελούν ένα έθιμο που είναι κληρονομιά πάρα πολλών γενεών. Στις φωτογραφίες έχω τραβήξει κάποια στιγμιότυπα απο τους δυο χορούς που γίνονται, του Σταυρωτού και του Διπλού (όπως ονομάζονται) αντίστοιχα. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Την Τρίτη μέρα του Πάσχα, το απόγευμα, όλοι οι κάτοικοι του χωριού φορούν τα καλά τους παίρνουν τις λαμπάδες της Ανάστασης και πηγαίνουν στην εκκλησία του χωριού να ακούσουν την λειτουργία. Έξω από την εκκλησία εχουν στηθεί τραπέζια με διάφορους μεζέδες για όσους θέλουν να κάτσουν να παρακολουθήσουν τους χορούς. Παλαιότερα πετούσαν τις λαμπάδες στα κεραμίδια του ναού, όμως αυτό δε γίνεται πια. Μετά τη λειτουργία όλοι βγαίνουν έξω και παίρνουν θέση για το Σταυρωτό χορό. Μπροστά είναι οι άντρες και πίσω οι γυναίκες. Το τραγούδι είναι πάντα το ίδιο και λέγεται "Της Γαλανής το φόρεμα, της Χρύσως το φουστάνι" και συμβολίζει το ράψιμο της σημαίας από τα παιδιά κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας, όπου δεν μπορούσαν να έχουν ελληνικές σημαίες. Τραγουδιέται από όλους χωρίς τη συνοδία μουσικής. Δεν έχει συγκεκριμένα βήματα και συμβολίζει την ενότητα των Ελλήνων στην Τουρκοκρατία. Χορευέται σε δυο σειρές και τα χέρια των ανθρώπων πλέκονται και ξεπλέκονται και δείχνει το δυνατό δέσιμο των ανθρώπων τότε.

Κατόπιν ακολουθεί ο Διπλός χορός. Αυτό αφορά μόνο τους άντρες του χωριού. 4 από αυτούς μαζεύονται και σχηματίζουν ένα κύκλο τοποθετόντας τα χέρια του ο ένας στους ώμους του άλλου. Αυτό συμβολίζει ένα κάστρο που προστατεύει το χωριό Έπειτα ανεβάζουν 3 νέους του χωριού στις πλάτες τους και αρχίζουν να κάνουν κύκλους ψάλοντας το '' Χριστός Ανέστη" . Οι νέοι συμβολίζουν τους τσολιάδες που φεύγουν από το κάστρο και πολεμούν τους Τούρκους. Και με αυτό κλείνει η γιορτή. Είμαι πολύ περήφανη που στο χωριό μου έχει επιβιώσει ένα τέτοιο έθιμο, η μοναδικότητα του οποίου είναι γνωστή σε όλο τον κάμπο. Κάθε χρόνο δεν το χάνω με τίποτα!